Poëzieparcours

Tweeëntwintig keer welkom,

want zoveel keren genodigd om te haperen, te luisteren naar bladstille verzen met hun ritmen en rijm, hun klank en bijklank, zwart op wit…

… én wit tussen zwart. Want een gedicht zegt hé en ho en ha terzelfder tijd, klimt op en over je rug en fluistert je toe met veel meer woorden dan er te lezen staan.

De dichter brengt mensen dichter bij dingen en feiten, bij fauna en flora, bij mekaar. Voor elke ziel die luistert, wordt de werkelijkheid herleid tot haar essentie, soms bijna tot het zwijgen.

Tussen het zenuwnet van straten met hun nooit aflatend gewemel van haastige burgers, samenscholende verkeersborden, de taal- en beeldenstorm van de reclame, is hier en daar een eilandje te vinden, een kleine, groene oase die je ineens veraf brengt van dit geheibei en volop in een vredig rustpunt plaatst.

Laat dus de wagen bij een blauwe P van Parking en stap tot bij een of meer groene Poëziepunten. Proef van hun taal, sla ze op en draag ze uit.

Of ver-taal je dag eens in één grote adempauze: in een stadswandeling over ons P.-parcours zal je Torhout herontdekken in geuren en kleuren van poëzie.

J. Vromant